مکي و 4 آيه است.
بسم الله الرحمن الرحيم
{قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4)}
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ بگو : اوست خداي يکتا ،
اللَّهُ الصَّمَدُ خدايي که در، حاجت به او رو کنند ،
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ نه زاده است و نه زاده شده ،
وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ و نه هيچ کس همتاي اوست
#
{1} أي: {قُلْ}: قولاً جازماً به، معتقداً له، عارفاً بمعناه: {هو اللَّه أحدٌ}؛ أي: قد انحصرت فيه الأحديَّة؛ فهو الأحد المنفرد بالكمال، الذي له الأسماء الحسنى والصفات الكاملة العليا والأفعال المقدَّسة، الذي لا نظير له ولا مثيل.
(1) (
﴿قُلۡ﴾) با یقین قطعی و با باور و شناخت بگو: (
﴿هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ﴾) خداوند، یگانه و یکتا است، و یگانگی فقط در او منحصر است. پس او دارای یگانگی کامل است، و دارای نام‌های نیکو و صفات والا و کارهای مقدس است، و همانند و شبیهی ندارد.
#
{2} {اللهُ الصمدُ}؛ أي: المقصود في جميع الحوائج؛ فأهل العالم العلويِّ والسفليِّ مفتقرون إليه غاية الافتقار، يسألونَه حوائجَهم، ويرغَبون إليه في مهمَّاتهم؛ لأنَّه الكامل في أوصافه، العليم الذي قد كمل في علمه، الحليم الذي [قد] كمل في حلمه، الرحيم الذي كمل في رحمته، الذي وسعت رحمتُه كلَّ شيءٍ ... وهكذا سائر أوصافه.
(2) (
﴿ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ﴾)
[و بندگان] برای رفع همۀ نیاز‌ها
[یشان] رو به سوی او می‌آورند. پس مردم جهان بالا و پائین به شدت به او نیازمندند، و نیازهایشان را از او می‌خواهند، و در کارهای مهم خود رو به سوی او می‌کنند. چون او در صفت‌هایش و در دانایی و علم کامل می‌باشد. و بردباری است که بردباری او کامل است، و مهربانی است که رحمت او همه چیز را فراگرفته است، و سایر صفات او چنین می‌باشند.
#
{3} ومن كماله أنَّه {لم يَلِدْ ولم يولَدْ}؛ لكمال غناه.
(3) و از کمال خداوندی این است که او (
﴿لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ﴾) فرزندی نزاده و نه زاده شده است، چون در کمال بی‌نیازی می‌باشد.
#
{4} {ولم يكن له كُفُواً أحدٌ}: لا في أسمائه، ولا في صفاته ، ولا في أفعاله؛ تبارك وتعالى.
فهذه السورة مشتملةٌ على توحيد الأسماء والصفات.
(4) (
﴿وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدُۢ﴾) و در صفات و نام‌ها و کارهایش همگون و همتایی ندارد. خجسته و با برکت است خداوند متعال. این سوره مشتمل بر توحید اسما و صفات می‌باشد.
* * *