تفسير سوره ي ناس

مدني و 6 آيه است.

بسم الله الرحمن الرحيم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ بگو : به پروردگار مردم پناه مي برم ،، مَلِكِ النَّاسِ فرمانرواي مردم ، إِلَهِ النَّاسِ خداي مردم ، مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ از شر وسوسه وسوسه گر نهاني ، الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ آن که در دلهاي مردم وسوسه مي کند ، مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ خواه از جنيان باشد يا از آدميان

# (1 - 6) این سوره مشتمل بر آن است که باید از شر شیطانی که مصدر هر شرّی است، به پروردگار مردم و مالک آنان و معبود‌شان پناه برد. از جمله فتنه و شر او این است که در سینه‌های مردم وسوسه می‌اندازد؛ پس بدی را برایشان زیبا جلوه می‌دهد، و آنها را بر انجام آن تحریک می‌کند. و آنان را از انجام کار خوب بازمی‌دارد، و خیر را به صورت غیر واقعی به آنها نشان می‌دهد. و شیطان با همین صورت همواره وسوسه می‌کند، سپس واپس می‌رود؛ یعنی خود را از وسوسه کردن عقب می‌کشد، بدانگاه که بنده، پروردگارش را یاد کند و از خدا برای دور شدن شیطان کمک بگیرد. پس او باید از خداوند کمک بگیرد و به او پناه ببرد و به ربوبیت او چنگ بزند؛ ربوبیتی که همۀ مردمان را فرا گرفته است. نیز این سوره مشتمل بر آن است که تمامی خلایق در دایرۀ ربوبیت و پادشاهی خدا قرار دارند، پس سرنوشت هر جنبنده‌ای در دست خداست، نیز این سوره مشتمل بر آن است که انسان باید از خدا کمک بگیرد و به او پناه ببرد و به الوهیّتی که آنان را برای آن آفریده است چنگ بزند. انسان‌ها نمی‌توانند بندگی او را به طور کامل انجام دهند مگر آنکه خداوند شر دشمن‌شان را از آنها دور بدارد؛ دشمنی که می‌خواهد آنها را از بندگی و عبودیت دور نماید، و میان آنها و بندگیِ خدا حائل گردد، و می‌خواهد آنها را از حزب و گروهش بگرداند تا از دوزخیان بگردند. و همان‌طور که جن‌ها در دل وسوسه می‌اندازند، انسان‌ها نیز در دل وسوسه می‌اندازند. بنابراین فرمود: (﴿مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ﴾) از جنیان باشند یا از مردمان. ستایش از آن پروردگار جهانیان است.